Een blog over fotografie
Gistermiddag een uurtje in het Poelbos gelegen 😉
Gelukkig had mijn medefotograaf wel een vuilniszak meegenomen 🙂
Heerlijk even een uurtje ontspannen en de boel de boel kunnen laten! Wat was het mooi vanmiddag, en wat was het warm ook zeg voor de tijd van het jaar.
Nederlands fotomuseum te Rotterdam:
Een tentoonstelling van het werk van Frans Lanting: “Dialogues with nature”
Kubuswoningen (1984):
Zaterdagavond, na een drukke dag eigenlijk best wel uitgeteld, maar het is nog heerlijk weer…
En… een 3×50 voor week 20 moet nog uit de camera rollen, en dus ga ik op pad.
Dit keer met Annemarie én Joost. En Jesper als chauffeur, naar de kaloot, het strandje bij Borssele. Hij heeft zijn rijbewijs en mag mét coach rijden totdat hij 18 wordt. Ik heb dus tegenwoordig regelmatig een privé-chauffeur.
We willen nog een keer oefenen met de ND/grijsfilters en lange sluitertijden.
Eerst bij de grote stenen in het water, dicht bij de inlaat van de kerncentrale. Camera weer op het statief, de afstandbediening eraan vastmaken, een testfoto maken en de juiste sluitertijd berekenen. Het blijft altijd mooi om te doen, en het effect vind ik nog steeds erg mooi.
Ik wil ook nog wat experimenteren met macrofotografie. Ik heb gelukkig alle spullen bij me in de grote fototas, waaronder macroringen. Jammer genoeg heb ik geen nekkussen of iets dergelijks bij me. Ik wil mijn toestel niet op of in het zand leggen, en zo’n kussen kun je vormen hoe je maar wilt en dan ligt de camera zandvrij en stevig. Het is dus wat behelpen, maar met behulp van een platte steen lukt het me toch.
Ik fotografeer een paar schelpjes van 1 à 2 cm groot. Leuk om te zien dat er veel meer te zien is dan we zo met het blote oog op het eerste gezicht kunnen zien.
Zo ligt er op een gegeven moment een beetje zand bovenop een schelpje, en als ik daarop inzoom ben ik verbaasd over al die kleine kiezeltjes! Nooit kun je dat met het blote oog zien. Maar wat een prachtig stilleventje ontdek ik door mijn lens!
De foto bovenaan heb ik dus uitgezocht voor het 3×50 project voor week 20.
We lopen het strand over, de andere kant op. Onderstaande foto is daar gemaakt. Een plek bij uitstek om de lange sluitertijdenfoto te maken.
Op de achtergrond zie je de contouren van Walcheren, langs de Westerschelde, het gebied tussen Ritthem en Vlissingen, waar een heerlijk fietspad ligt.
Wat is het toch heerlijk ontspannend om na een drukke week je camera te pakken, en de natuur in te gaan.
Er is nog zoveel te ontdekken om te fotograferen!
Vandaag is het 2e pinksterdag 2016. Met mijn zus Annemarie vertrek ik met de auto naar het Veerse Meer om een mooie 3×50 voor week 19 te gaan maken.
Het is namelijk ‘wolkjesdag’ 🙂 En een dag met wolkjes die voorbij drijven lijkt ons zeker heel erg geschikt voor een lange sluitertijdfoto!
Thuis eerst even gekeken op Suncalc om te zien hoe de huidige zonnestand ter plekke is.
Een goede voorbereiding is natuurlijk ook het halve werk. Blijk ik wel mijn afstandsbediening te zijn vergeten, maar omdat het zo licht is heb ik voldoende aan een sluitertijd van 30 seconden. Pfieuw…
Hieronder het resultaat van een van de eerste foto’s die ik maak, in kleur, en in zwart wit:
Ik vind het effect van het gebruik van een ND- of grijsfilter erg mooi.
De techniek is steeds eenvoudiger, je moet best wel aan veel dingen denken, maar oefening blijft ook hier kunst. Mijn instellingen van deze foto’s: ISO 100, diafragma 20, sluitertijd 30 seconden. Genomen vanaf het statief.
De omzetting naar zwart wit doe ik pas thuis, omdat de foto een RAW bestand is, kan ik in Lightroom optimaal nabewerken.
Het doel is een foto voor 3×50 week 19. Die vandaag is ingegaan. Ik heb nog niet veel vaker op maandag al een 3×50 gemaakt, maar vandaag is het me dus wel gelukt.
Goed is goed, en blij is blij 🙂
Hieronder de foto die ik heb uitgekozen, één met een korte sluitertijd, één met 30 seconden, en die ook weer een keer in zwart-wit omzetting. Ik twijfel natuurlijk weer heel lang welke van die laatste twee ik ga kiezen voor het project, het wordt uiteindelijk die in kleur. Ik ben nu eenmaal een ‘kleur-mens”!
Vandaag met de flitser aan de slag, samen met Annemarie en Joost.
Een gezamenlijke hobby blijkt niet alleen maar leuk en gezellig, maar zoals vandaag ook erg handig. Drie weten altijd meer dan één.
Joost zijn kracht ligt o.a. bij het bedenken van uitdagingen die we al doende tegenkomen.
Het ophangen van een zakje water dat een constante stroom druppels teweegbrengt is al geregeld voordat ik nog maar één voet over de drempel heb gezet.
Annemarie gaat namelijk aan de slag met druppelfotografie. Hier blijkt vooral een flinke dosis doorzettingsvermogen en een goed gevoel voor timing voor nodig te zijn!
Zelf kies ik vandaag voor het fotograferen van rook.
Benodigdheden:
-rook (ik gebruik hiervoor een wierookstokje)
-een camera
-een statief
-afstandbediening
-een externe flitser (met voldoende batterijen)
-een snoot*
-eventueel een statief voor je flitser, behalve wanneer je een VAL: een “Voice Activated Lightstand” hebt …(oftewel, iemand die je flitser vasthoudt….)
Het is belangrijk om je camera volledig handmatig in te stellen, zowel de scherpstelling als het diafragma, de sluitertijd en de ISO. Alles dus op de M (manuele) stand.
De gekozen instellingen zijn : ISO 100, diafragma 8.0 of 11.0, sluitertijd 1/250.
De foto bovenaan deze pagina heb ik uitgekozen voor week 8 van het 3×50 project.
Hiervoor heb ik een trucje toegepast dat ik pas van Mischa heb geleerd, de kleurtintcurve aanpassen zodat donker licht wordt, en licht donker. Je maakt als het ware een negatief van de foto.
Het is leuk om te experimenteren met Lightroom, rook en flitsers!
Beweging in de rook kun je krijgen door de rook op te vangen in een schaaltje, en dan het schaaltje voorzichtig weghalen. Er kan van alles, en je fantasie de vrije loop laten loont dan ook zeker!
* Door een snoot op je flitser te zetten zorg je voor een strakke lichtbundel op je onderwerp, waardoor de rest donker wordt.
Joost heeft ter plekke twee snoots gemaakt van karton, lekker low-budget dus, en zeker functioneel! Bedankt Joost!!
Nog een paar resultaten :
Last but not least: “the making of”, een kijkje in de keuken van Annemarie en Joost :
Eén van mijn uitdagingen is het fotograferen van een voetbalwedstrijd.
Het is dynamisch, je moet snel schakelen, goed focussen, en wachten en wachten en dan pas klikken (of je moet echt met 500 foto’s thuis willen komen)
Ik kijk voordat ik begin eerst naar het beschikbare licht, zet mijn ISO vast op 200 of 400 en kies de daarbij meest optimale sluitertijd (redelijk kort; voor een optimale scherpte vanwege het vele bewegen) zodat ik nog een acceptabel diafragma heb (zodat ik behoorlijk wat scherpte in de diepte heb) Ik ben in het begin nog al eens thuis gekomen met het onderwerp steeds onscherp, en dat is behoorlijk balen!
Op de foto’s hierboven heb ik geprobeerd om de individuele actie goed vast te leggen. Links naast de goal staan is het fijnste plekje, omdat ze dan vaak ook naar je toe komen en je de gezichtsuitdrukkingen goed in beeld hebt.
De volgende serie heb ik uitgekozen omdat er veel in te zien is, meer spelers gefocust op het spel, op elkaar en op de bal. En soms is er ook een saai momentje van wachten voor de spelers, en dat levert ook nog wel eens wat op!
Een mooie redding van de keeper,of juist een goal, met de keeper hangend in de lucht, de scheidsrechter, de grensrechter, en de trainer mogen natuurlijk niet ontbreken, zonder hen geen wedstrijd!
En last but not least: emotie! Die wil nog wel eens oplopen. En dat is voor de fotograaf natuurlijk niet zo heel erg….
Ik vind het altijd weer leuk om te spelen met de sluitertijd.
Je kunt er voor kiezen om een beweging te bevriezen of juist om een beweging vast te leggen. Wil je een beweging bevriezen, dan neem je een kortere sluitertijd, en andersom, wil je de beweging juist graag vastleggen, dan maak je de sluitertijd juist wat langer.
Hierbij is het dan van belang om de juiste mix te kiezen van ISO, diafragma en sluitertijd.
Dit is natuurlijk allemaal iedere keer weer anders, omdat je afhankelijk bent van het beschikbare licht.
Bij deze foto wilde ik dus dat de hand en de voorzijde van het spinnewiel goed scherp zouden zijn, en de klos waar de wol op gedraaid wordt juist onscherp/in beweging.
Ik vraag aan mijn moeder, die graag assisteert, om met haar voet het pedaal in te drukken zodat het wiel gaat draaien, en de klos dus ook, en haar hand volledig stil te houden.
De zon schijnt in de kamer, en met een sluitertijd van 1/60 red ik het al prima om de beweging voldoende in beeld te brengen.
Hieronder nog twee foto’s: de linkse is een testfoto om te zien hoe het licht is, daarna heb ik de compositie bedacht. Op de rechtse foto draait het wiel sneller en valt er daardoor een stuk van de klos weg. Dit zelfde kun je ook bereiken door een langere sluitertijd te gaan hanteren. Je moet dan altijd oppassen dat er wel een gedeelte van de foto goed scherp blijft.
En alweer is er een week voorbij. Ik ben nu alweer benieuwd naar de volgende week, wat ik zelf ga bedenken, en natuurlijk wat er allemaal voorbij komt op de 3×50 website van de andere deelnemers! Neem daar ook eens een kijkje, het is zeer de moeite waard!
p.s. het spinnewiel is eigendom van mijn moeder. In de jaren 70 had ze ook een oud weefgetouw op zolder staan. Ze haalde schapenwol, spon die tot grote bollen wol, verfde alles zelf in prachtige kleuren, en weefde er prachtige kledingstukken en kleden van. Ik herinner me dat ze voor mij en mijn zus ooit eens prachtige poncho’s heeft geweven!
Met macroringen worden de bewegingen als het ware uitvergroot, en heb je snel onscherpte.
Wil je meer weten over macrofotografie, verwijs ik je naar het blog van Mischa de Muynck. Hij heeft er een heel mooi en duidelijk artikel over geschreven.
Ik ben er blij mee, en heb weer een heerlijk ochtendje ontspanning gehad 😉
Als er een keer sneeuw ligt, of rijp op de bomen hoop ik dat nog eens met de macroring vast te leggen! Maar of we nog een echte winter krijgen, geen idee.
Eerlijk gezegd verlang ik inmiddels ook wel weer naar de lente!
Ook dit jaar heb ik besloten om weer mee te doen aan het 3×50 project van Mischa de Muynck.
50 fotografen maken 50 weken lang één foto met de 50 mm lens.
Het is het derde jaar inmiddels. Het eerste jaar bracht ik mijn jaar 2014 in beeld.
In 2015 werkte ik met het thema “Werk in uitvoering”.
In eerste instantie heb ik wel getwijfeld of ik het weer zou doen.
Iedere week een *goede* foto maken met de 50 mm lens is soms best wel een opgave.
Maar als ik terug kijk op de afgelopen twee jaar, merk ik dat er foto’s tussen zitten waar ik erg blij mee ben.
Zonder deze “stok achter de deur” had ik sommige foto’s waarschijnlijk niet gemaakt.
En enkele foto’s kunnen nooit meer worden gemaakt… het zijn momentopname’s.
Voor dit jaar is het plan om diverse uiteenlopende onderwerpen van fotografie te gaan uitdiepen.
Er ligt al een lijstje klaar 😉
De ene keer ga ik zelf op pad/aan de slag en de andere keer samen met Annemarie.
Het voordeel van samen bezig zijn is dat je leert van elkaar, daarnaast is het ook altijd erg leuk.
Vandaag ben ik samen met Annemarie aan het werk gegaan met een externe flitser, reflectieparaplu, statieven, afstandsbedieningen, en natuurlijk de Canon 700D met 50 mm 1.8 lens.
Van Annemarie maakte ik deze foto voor week 1 van het 3×50 project 2016:
Daarnaast maakten we samen nog de volgende serie:
De hoofden staan er op, de kop is er af…!
Op naar week 2!
mooie dingen...
Foodblog|Gezonde en makkelijke recepten
Dans La Maison : een van alles en nog wat blog...
Margriet de Boer | fotografie 