Heinkenszand 2018
Tag: Heinkenszand
Week 8, 3×50: “Waar rook is…”
Vandaag met de flitser aan de slag, samen met Annemarie en Joost.
Een gezamenlijke hobby blijkt niet alleen maar leuk en gezellig, maar zoals vandaag ook erg handig. Drie weten altijd meer dan één.
Joost zijn kracht ligt o.a. bij het bedenken van uitdagingen die we al doende tegenkomen.
Het ophangen van een zakje water dat een constante stroom druppels teweegbrengt is al geregeld voordat ik nog maar één voet over de drempel heb gezet.
Annemarie gaat namelijk aan de slag met druppelfotografie. Hier blijkt vooral een flinke dosis doorzettingsvermogen en een goed gevoel voor timing voor nodig te zijn!
Zelf kies ik vandaag voor het fotograferen van rook.
Benodigdheden:
-rook (ik gebruik hiervoor een wierookstokje)
-een camera
-een statief
-afstandbediening
-een externe flitser (met voldoende batterijen)
-een snoot*
-eventueel een statief voor je flitser, behalve wanneer je een VAL: een “Voice Activated Lightstand” hebt …(oftewel, iemand die je flitser vasthoudt….)
Het is belangrijk om je camera volledig handmatig in te stellen, zowel de scherpstelling als het diafragma, de sluitertijd en de ISO. Alles dus op de M (manuele) stand.
De gekozen instellingen zijn : ISO 100, diafragma 8.0 of 11.0, sluitertijd 1/250.
De foto bovenaan deze pagina heb ik uitgekozen voor week 8 van het 3×50 project.
Hiervoor heb ik een trucje toegepast dat ik pas van Mischa heb geleerd, de kleurtintcurve aanpassen zodat donker licht wordt, en licht donker. Je maakt als het ware een negatief van de foto.
Het is leuk om te experimenteren met Lightroom, rook en flitsers!
Beweging in de rook kun je krijgen door de rook op te vangen in een schaaltje, en dan het schaaltje voorzichtig weghalen. Er kan van alles, en je fantasie de vrije loop laten loont dan ook zeker!
* Door een snoot op je flitser te zetten zorg je voor een strakke lichtbundel op je onderwerp, waardoor de rest donker wordt.
Joost heeft ter plekke twee snoots gemaakt van karton, lekker low-budget dus, en zeker functioneel! Bedankt Joost!!
Nog een paar resultaten :
ISO 100, Av 11, TV 1/250
ISO 100, Av 8, Tv 1/250
ISO 100 , Av 8, Tv 1/250
Last but not least: “the making of”, een kijkje in de keuken van Annemarie en Joost :
Sportfotografie: voetbal
Eén van mijn uitdagingen is het fotograferen van een voetbalwedstrijd.
Het is dynamisch, je moet snel schakelen, goed focussen, en wachten en wachten en dan pas klikken (of je moet echt met 500 foto’s thuis willen komen)
Ik kijk voordat ik begin eerst naar het beschikbare licht, zet mijn ISO vast op 200 of 400 en kies de daarbij meest optimale sluitertijd (redelijk kort; voor een optimale scherpte vanwege het vele bewegen) zodat ik nog een acceptabel diafragma heb (zodat ik behoorlijk wat scherpte in de diepte heb) Ik ben in het begin nog al eens thuis gekomen met het onderwerp steeds onscherp, en dat is behoorlijk balen!
Op de foto’s hierboven heb ik geprobeerd om de individuele actie goed vast te leggen. Links naast de goal staan is het fijnste plekje, omdat ze dan vaak ook naar je toe komen en je de gezichtsuitdrukkingen goed in beeld hebt.
De volgende serie heb ik uitgekozen omdat er veel in te zien is, meer spelers gefocust op het spel, op elkaar en op de bal. En soms is er ook een saai momentje van wachten voor de spelers, en dat levert ook nog wel eens wat op!
Een mooie redding van de keeper,of juist een goal, met de keeper hangend in de lucht, de scheidsrechter, de grensrechter, en de trainer mogen natuurlijk niet ontbreken, zonder hen geen wedstrijd!
En last but not least: emotie! Die wil nog wel eens oplopen. En dat is voor de fotograaf natuurlijk niet zo heel erg….
Week 6, beweging in een spinnewiel
Ik vind het altijd weer leuk om te spelen met de sluitertijd.
Je kunt er voor kiezen om een beweging te bevriezen of juist om een beweging vast te leggen. Wil je een beweging bevriezen, dan neem je een kortere sluitertijd, en andersom, wil je de beweging juist graag vastleggen, dan maak je de sluitertijd juist wat langer.
Hierbij is het dan van belang om de juiste mix te kiezen van ISO, diafragma en sluitertijd.
Dit is natuurlijk allemaal iedere keer weer anders, omdat je afhankelijk bent van het beschikbare licht.
Bij deze foto wilde ik dus dat de hand en de voorzijde van het spinnewiel goed scherp zouden zijn, en de klos waar de wol op gedraaid wordt juist onscherp/in beweging.
Ik vraag aan mijn moeder, die graag assisteert, om met haar voet het pedaal in te drukken zodat het wiel gaat draaien, en de klos dus ook, en haar hand volledig stil te houden.
De zon schijnt in de kamer, en met een sluitertijd van 1/60 red ik het al prima om de beweging voldoende in beeld te brengen.
Hieronder nog twee foto’s: de linkse is een testfoto om te zien hoe het licht is, daarna heb ik de compositie bedacht. Op de rechtse foto draait het wiel sneller en valt er daardoor een stuk van de klos weg. Dit zelfde kun je ook bereiken door een langere sluitertijd te gaan hanteren. Je moet dan altijd oppassen dat er wel een gedeelte van de foto goed scherp blijft.
Een testfoto waarbij het wiel volledig stil staat
de foto waarbij het wiel harder rond draait
En alweer is er een week voorbij. Ik ben nu alweer benieuwd naar de volgende week, wat ik zelf ga bedenken, en natuurlijk wat er allemaal voorbij komt op de 3×50 website van de andere deelnemers! Neem daar ook eens een kijkje, het is zeer de moeite waard!
p.s. het spinnewiel is eigendom van mijn moeder. In de jaren 70 had ze ook een oud weefgetouw op zolder staan. Ze haalde schapenwol, spon die tot grote bollen wol, verfde alles zelf in prachtige kleuren, en weefde er prachtige kledingstukken en kleden van. Ik herinner me dat ze voor mij en mijn zus ooit eens prachtige poncho’s heeft geweven!
3×50 | week 3 |Pech of geluk?
Donderdag lees ik op weeronline een artikel over parelmoerwolken die mogelijk donderdagavond ontstaan. Dit zou een uur na zonsondergang te zien kunnen zijn. Ik ben altijd wel in voor een natuurverschijnsel, de bloedmaan heeft me ’s nachts ook een paar uur uit mijn bed gelokt, dus ook nu ga ik een poging wagen.
In het Zeeuwse is de kans natuurlijk een stuk kleiner dat zoiets zichtbaar wordt, daarvoor moet je toch vaak wat noordelijker zijn. Helaas is er ook niets te zien.
Ik besluit naar het viaduct op het Martinweegje te gaan, buiten Heinkenszand, vlakbij het Poelbos. Van daaruit heb je richting Heinkenszand mooi de roodgekleurde wolken van de ondergaande zon in beeld, en de snelweg met de nieuwe op- en afritten. Langs de kant van de A58 staan twee bergingsauto’s met de knipperlichten aan. De één zijn pech is dan ander z’n geluk, zie ik als ik de foto genomen heb…
3×50 | week 1 | Een nieuw fotojaar!
Sluitertijd 1/200 of 1/250, diafragma F14, ISO 100.
Sluitertijd 1/200 of 1/250, diafragma F14, ISO 100.
Ook dit jaar heb ik besloten om weer mee te doen aan het 3×50 project van Mischa de Muynck.
50 fotografen maken 50 weken lang één foto met de 50 mm lens.
Het is het derde jaar inmiddels. Het eerste jaar bracht ik mijn jaar 2014 in beeld.
In 2015 werkte ik met het thema “Werk in uitvoering”.
In eerste instantie heb ik wel getwijfeld of ik het weer zou doen.
Iedere week een *goede* foto maken met de 50 mm lens is soms best wel een opgave.
Maar als ik terug kijk op de afgelopen twee jaar, merk ik dat er foto’s tussen zitten waar ik erg blij mee ben.
Zonder deze “stok achter de deur” had ik sommige foto’s waarschijnlijk niet gemaakt.
En enkele foto’s kunnen nooit meer worden gemaakt… het zijn momentopname’s.
Voor dit jaar is het plan om diverse uiteenlopende onderwerpen van fotografie te gaan uitdiepen.
Er ligt al een lijstje klaar 😉
De ene keer ga ik zelf op pad/aan de slag en de andere keer samen met Annemarie.
Het voordeel van samen bezig zijn is dat je leert van elkaar, daarnaast is het ook altijd erg leuk.
Vandaag ben ik samen met Annemarie aan het werk gegaan met een externe flitser, reflectieparaplu, statieven, afstandsbedieningen, en natuurlijk de Canon 700D met 50 mm 1.8 lens.
Van Annemarie maakte ik deze foto voor week 1 van het 3×50 project 2016:
Daarnaast maakten we samen nog de volgende serie:
De hoofden staan er op, de kop is er af…!
Op naar week 2!
Silke fan de Wettertoer
Op 17 november 2007 wordt Silke fan de Wettertoer
geboren bij de familie Louws in Steenbergen.
Silke is de dochter van Hiske fan de Uthoekstermole
en een kleindochter van Nienke fan de Uthoekstermole.
De vader van Silke is Maiko fan Mel’s Famke.
Nienke was de hond van mijn ouders, of eigenlijk: de hond van m’n vader: z’n jachtmaatje, trainingsmaatje, vier handen (ofwel: twee handen en twee poten) op één buik!
In de eerste acht weken gaan we een paar keer op bezoek bij het nest.
Er worden elf pups geboren!
Wat is het leuk, al die pups, wat zijn ze lief, en wat zijn ze speels.
En wat zijn we meteen verliefd op dat ene pupje.
12 januari 2008 | Naar je nieuwe huis!
We mogen je eindelijk ophalen, wat een feest.
Voor jou en de fokkers is het een afscheid.
Voor jou en voor ons is het een nieuw begin!
Je groeit op, en wordt een lieve en gehoorzame hond. Energie voor tien!
Apporteren als de beste, al laat je je apport liever niet los 😉 .
Ballen, dummy’s, wat dan ook. Alles is leuk!
We gaan graag naar het Weeltje bij de Valdijk, Stelleplas, de Kreek bij het Veerse Meer, Ritthem en Dishoek.
Vakantie? Jij gaat mee! België, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Italië en Zwitserland. Overal geniet je, als we er eenmaal zijn! Want het autorijden is geen feest voor je.
In de winter ligt er wel eens sneeuw in Zeeland, en ook dan kun je je lol niet op!
Veel trek je met Famke op, jullie kunnen goed met elkaar overweg.
Famke is de vijfde stabij van mijn ouders. Dochter van Nienke, kleindochter van Dieuwke.
En de “tante” van Silke. Ze is geboren in 2005.
Maar dan ineens, op nieuwjaarsdag 2016, komt er -veel te vroeg- een einde aan.
Je bent doodziek, en we moeten het besluit nemen om je te verlossen van je pijn en je in te laten slapen.
We kunnen het nog steeds niet geloven, het is allemaal zo snel gegaan.
(en Famke, als ze de kans kreeg)
Lieve Silke, we hebben van je genoten,
en samen hebben we er alles uit gehaald!
Je was:
lief, ondeugend, mooi, grappig, eigenwijs, schrikachtig, aanhankelijk, baasgericht, speels, enthousiast.
Je was Silke!
We missen je!
Margriet de Boer | fotografie 